 |
บทที่ 17 |
 |
บทที่ 17
|
เราคงต้องกลับบ้านแล้วใช่ไหม แล้วเราจะทำอะไรต่อจากนี้ ผมนั่งคิดอยู่บนเสื่อในห้องนอนสี่เหลี่ยม มีเพียงแค่หมอนเก่าๆ ปลอกหมอนทำด้วยเสื้อที่ผมไม่ได้ใส่แล้ว ผ้าห่มผืนบางๆ ที่ผมได้นำมา ยายกับแม่จะรู้สึกอย่างไร ถ้าผมออกจากงานที่เขาภาคภูมิใจ เงินและสุขภาพที่เสื่อมลงจากการทำงานให้ผมได้เรียนจนจบ ผมจะทำงานอะไรต่อจากนี้ แล้วจะกล้าไปสมัครงานที่ไหนอีก ในเมื่อคุณสมบัติในตัวของเราไม่มีอะไรจะน่าดึงดูดให้เขายอมเสียเงินมาจ้างเรา ผมคงต้องไปกรีดยางตามอาชีพของครอบค...รัวอีกใช่ไหม ผมจะยอมเป็นวังวนกับอาชีพที่ไม่ได้ยกระดับฐานะต่ออีกเหรอ ตายายกรีดยาง แม่กรีดยาง ลุงป้าน้าอากรีดยาง แล้วผมจะต้องกรีดยางเหรอ ไม่เอา ไม่เอา ผมต้องเปลี่ยนตัวเอง แฟงต้องทำได้สิ แฟงจะเป็นครู ถึงแม้ว่าคำว่า ครู ไม่ได้เป็นสิ่งที่ปรารถนาตั้งแต่แรกก็ตาม ผมยกมือกราบหมอน 5 ครั้ง พร้อมทั้งภาวนาว่าขอให้ผมได้อยู่เป็นครูที่นี่ต่อ เช้าตรู่ผมตื่นมาพร้อมความหวังครั้งสุดท้าย ผมมีแนวคิดจากการตื่นนอนทั้งหมดดังนี้ครับ 1. ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า เพราะเราต้องทำงานก่อนคนอื่น เราจะได้ทำงานให้เสร็จทันเวลา ผมไปถึงก็ทำความสะอาดห้องคอมพิวเตอร์ก่อน เปิดคอมพิวเตอร์เรียนคอมด้วยตนเอง มั่วด้วยตนเอง เพื่อจะได้ไปสอนนักเรียนได้ และงานอื่นๆ อีกมากมายที่ผมจะต้องเรียนรู้มัน 2. เห็นเขาทำอะไรก็ทำกับเขา ทำไม่ได้ก็ดูเขาทำก่อน ทำตาม เดี๋ยวมันก็ได้เอง ทำมากได้มาก 3. สอนนักเรียนแบบโง่ๆ เรียนพร้อมกับนักเรียนไป เห็นนักเรียนทำอะไรได้มากกว่า ถาม ไม่ต้องอาย เรียนรู้ไป ค่อยๆสอนนักเรียนแบบช้าๆ คิดว่าเด็กโง่เหมือนเรา ทั้งๆที่บางคนก็เก่งมากกว่า ดึงเขามาช่วยเราอีกแรง ต้องสอนให้ทุกคนเข้าใจ ไม่ลัดขั้นตอน 4. ไม่ต้องมีวันหยุด ทำงานไปเรื่อยๆ คิดงานใหม่ๆเพิ่มเติม เราเป็นเต่าเดินช้า เราต้องขยันมากกว่าคนอื่นอีกเท่าตัวถึงจะทันเขา 5. หาเวลาเที่ยวกับนักเรียนมากๆ จะได้เรียนรู้วิธีคิดของพวกเขา จะได้หาทางแก้ไขปัญหาให้พวกเขาล่วงหน้า พร้อมทั้งให้ความเป็นกันเอง และต้องรักเขาจากใจจริงๆ 6. พยายามคุยกับผู้รู้มากๆ เพื่อจะได้แนวคิดดีๆ 7. อดทน ทุกๆเรื่อง ที่ผ่านเข้ามาพยายามอย่าตอบโต้ 8. สร้างจุดเด่นให้ตัวเอง หางานใหม่ๆที่เขาไม่ทำ เราทำ เพราะถ้าทำในสิ่งที่เขาทำ เราอาจทำได้ดีไม่เท่าเขา ผมใช้เวลากับการพัฒนาสิ่งเหล่านี้ จากการอบรมที่มีมากในช่วงการทำโรงเรียนในฝัน ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็นำมาปะติดปะต่อจนผมเกิดการพัฒนาอย่างรวดเร็ว ผมคิดเช่นนั้น จนในที่สุดผมก็ได้ต่อสัญญาอีกครั้ง ผมดีใจมากครับที่ผมทำได้ จนเกิดแรงบันดาลใจที่จะทำอะไรมากมาย ขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ |
|