บทที่ 5
บทที่ 5
ในช่วงเช้าหลังจากที่ผมรุกออกมาจากที่นอน ด้วยอากาศที่หนาวเย็นจับใจ ผมคลุมผ้าห่มเดินออกมามุ่งตรงไปที่ตาของผมทันทีบริเวณใต้ต้นมะขาม ลมได้พัดใบมะขามล่วงหล่นมาอย่างต่อเนื่องแลดูโรแมนติกดีครับ ในช่วงอากาศหนาวแบบนี้ตาของผมชอบก่อไฟและนั่งผิงไฟ แต่ตัวผมไม่ค่อยชอบมากนัก เพราะการผิงไฟทำให้ผิวหนังแห้ง แถมปากแตก จมูกลอก แลดูไม่หล่อเลยครับ แต่บางทีทนไม่ไหวก็มานั่งใกล้ๆตานี่แหละ ในช่วงนี้เป็นฤดูกาลของการเกี่ยวข้าว เด็กๆต่างรอคอยที่จะเล่นกองฟางหลังจากนวดข้าวเ...สร็จแล้ว พวกเราหลั่งสารเอ็นโดฟินแห่งความสุขเลยล่ะ เราชอบเล่นมวยปล้ำกันมาก ต่างกระโดดถีบกันอย่างสนุกสนานมีพลาดร้องไห้กันบ้างแต่ทุกคนก็ไม่เข็ด ยิ่งกองฟางสูงยิ่งมัน บางทีเราก็เล่นซ่อนหากันในกองฟาง คิดแล้วอยากกลับไปเล่นอีกครั้งจัง หลังจากที่เราเล่นสนุกกันแล้ว เราก็ช่วยกันนำฟางมาทำกระท่อมเพื่อพักค้างในตอนกลางคืน วัสดุส่วนใหญ่จะเป็นฟางกับไม้ เอาไม้มาทำเสาสี่เสา ด้านหลังคาเราจะเอาไม้พลาดสลับกันเป็นตาปลาแล้วเอาฟางมาวางไว้หนาๆ ส่วนด้านข้างก็เอาไม้มาพลาดเป็นแนวตั้งแล้วนำฟางมาวางซ้อนกันจนถึงหลังคา พื้นมีฟางปูด้วยเสื่อ ส่วนใหญ่มานอนด้วยกันจะไม่ค่อยหลับจะคุยเล่นกันซะมากกว่า หลังจากที่เราเล่นกองฟางมา สิ่งที่ผมกลัวก็คือเวลาอาบน้ำ เพราะเวลาอาบน้ำจะรู้สึกแสบๆคันๆครับ มันหายสนุกตอนนี้ล่ะ อีกกิจกรรมหนึ่งที่เราทำกันก็คือแข่งวิ่งครับ ผมชอบมาก แข่งทีไรผมก็ชนะ เพราะว่าผมตัวโตที่สุด อายุมากที่สุด จึงเกิดความคึกคะนองอยากท้าแข่งกับเขาไปทั่ว ชีวิตในชนบทแบบนี้เมื่อนึกถึงแล้วก็แอบนั่งอมยิ้มไม่ได้ แต่ ณ ปัจจุบันนี้ไม่มีอีกแล้วครับ เพราะนาข้าวได้ถูกดัดแปลงเป็นสวนยางเป็นที่เรียบร้อย